Bizim evimiz tarihi hüviyeti olan bir evdi. Pencerenin kenarında uyuduğumu hatırlıyorum. Şimdi bu kıyımızdan bir tıkırtı sesi gelirdi, takunya sesi, tıkır tıkır tıkır tıkır… Bizim sokak kapısının önünde es durur, sonra döner dışarıya; tıkır tıkır tıkır tıkır sağ tarafa gider. Taşta yürüyor ya. Ondan sonra Şerbetçi Hallilerin o tarafa gider yine tıkır tıkır… Orada ses kesilir. Bu evliyalar vardı. Gezerlerdi, anlatabiliyor muyum? Ben o bahçenin içinde oturdum bir gün, o kadar kulağımı kabarttım, o takunya sesini istiyordum dinleyeyim.