Rootabaga Ülkesi’nde yaşayanlar, genellikle “emek” harcayan çiftçi veya işçilerdir: Mısır yetiştirirler, fırında palyaçolar yaparlar, balonları toplarlar, dolunaya bakıp öyküler anlatır ve dinlerler.

Rootabaga Öyküleri, kendine özgü dili, coğrafyası, âdetleri ve insanları olan, “eğlenceli” ve “saçma” öykülerden oluşan bir kitaptır. “Saçmalık” ise her yaştan çocukların özelliğidir. Dilbilgisi içindeki belirli kurallara bağlı kalmadan, kendilerine özgü bir dil yaratanlar, yaratmakla kalmayıp yetişkinlere de öğreten ve iletişim kurabilmeyi beceren 7’den 70’e çocuklar Rootabaga Öyküleri’ni seksen yıldır hiç yadırgamadan, beğeniyle okumuşlardır ve hâlâ okumaktadırlar.